Τo Design Thinking συνδέεται με τη δημοσιογραφία;

Το “Design Thinking” είναι μια λέξη που άλλους τους μπερδεύει και άλλους τους καθοδηγεί. Για όσους πιστεύετε ότι το Design Thinking είναι μόνο post-its και σημειώσεις, προσπεράστε αυτό το άρθρο!

Τι είναι λοιπόν το Design Thinking?

Μια πολύ απλή ανάλυση είναι ότι είναι διαδικασία επίλυσης περίπλοκων προβλημάτων. Είναι ένας τρόπος κατανόησης των αναγκών των ανθρώπων στους  οποίους προσφέρετε, και δοκιμή των λύσεων που προσφέρετε μαζί τους πριν τις βγάλετε στην αγορά.

Ενώ, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένας λογικός τρόπος λειτουργίας, πολλές φορές οι άνθρωποι για διάφορους λόγους δεν δοκιμάζουν τις ιδέες ή τις λύσεις τους με το χρήστη, προτού να τις βγάλουν στην αγορά. Συχνά, οι οργανισμοί πιστεύουν ότι ήδη γνωρίζουν τι χρειάζεται το κοινό τους, οι πελάτες και οι χρήστες τους. Το Design βοηθάει να αναγνωρίσεις τις πραγματικές ανάγκες τους και να τις δοκιμάσεις σύντομα και οικονομικά για να τις βελτιώσεις στο έπακρον!

Τι σχέση έχει όμως αυτό με τη δημοσιογραφία; Και πώς το χρησιμοποιεί;

Η απάντηση είναι ότι δεν το κάνει!

Ο όγκος των ειδήσεων δημιουργείται χωρίς οι πελάτες (το ακροατήριο) να συμμετέχουν ουσιαστικά στις αποφάσεις που διαμορφώνουν το προϊόν (την ιστορία). Το κοινό συνήθως συμμετέχει μόνο εφόσον ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο έχει επικοινωνήσει την ιστορία του στον κόσμο. Έτσι, ένα μέλος του ακροατηρίου μπορεί να δώσει σχόλια μέσα από ένα σχόλιο, αλλά ακόμα και αυτή η επιλογή σιγά σιγά απενεργοποιείται.  Επίσης ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να προσθέσει σχόλια μέσω Facebook, Tweets ή άλλων κοινωνικών μέσων. Πολλές φορές όμως τη διαχείριση αυτών των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης έχει κάποιος που δεν είναι σε θέση να μεταφέρει αυτήν την πληροφορία στο newsroom και έτσι δεν πραγματοποιούνται ουσιαστικές αλλαγές. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πιθανότητες, αλλά και ο χρόνος, για ανατροφοδότηση μιας είδησης από το κοινό είναι πολύ λίγος.

Έτσι, ότι οι δημοσιογράφοι δεν παίρνουν ουσιαστικό feedback από το κοινό τους μιας που ο χρόνος τους είναι περιορισμένος και ήδη πρέπει να ασχοληθούν με το επόμενο ρεπορτάζ!

Γιατί είναι σημαντική αυτή η έλλειψη feedback

Γιατί μειώνεται η αποδοτικότητα. Οι δημοσιογράφοι δημιουργούν ρεπορτάζ που πιστεύουν ενδιαφέρει το κοινό, κάτι το οποίο θα επιβεβαιώσουν μόνο μετά την έκδοση του ρεπορτάζ. Αφιερώνουν πολύ προσωπικό χρόνο, ενέργεια και πόρους σε ειδήσεις που δεν είναι απαραίτητα χρήσιμες για τον αναγνώστη.

Ο χώρος της δημοσιογραφίας είναι ευάλωτος και οικονομικά αλλά και ποιοτικά. Παράλληλα είναι όμως και απαραίτητος στη Δημοκρατία. Η αποδοτικότητα και η ταχύτητα παίζουν κύριο λόγο στην παραγωγή ουσιαστικών ειδήσεων.

Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για αυτό;

Η αρθρογράφος δεν έχει ακούσει για το Design μέχρι το 2015, όταν συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα επιτάχυνσης και κατάλαβε ότι τόσο καιρό χρησιμοποιούσε ένα παρόμοιο μοντέλο, το public-powered journalism. Τι έκανε;

Πρώτον Empathize: Το 2012, χάρη σε μια χρηματοδότηση ξεκίνησε ένα “πείραμα ειδήσεων” στο Σικάγο, την Περίεργη Πόλη, όπου και κάθε ιστορία που δημοσιεύανε ξεκινήσουμε από μια ερώτηση από το κοινό. Με άλλα λόγια, κάθε ιστορία ξεκίνησε από το κοινό που με ενθουσιασμό ήθελα να συμπληρώσει τα κενά ενημέρωσης που είχε. Τι ήταν αυτό που δεν γνώριζε λοιπόν το κοινό και πίστευε ότι ένας ειδησεογραφικός οργανισμός θα μπορούσε να ανακαλύψει;

Δεύτερον Define: Αφού συγκεντρώσανε ερωτήσεις από το κοινό, τους προσκαλέσανε στη συνέχεια να τους βοηθήσουν να καθορίσουν τι έπρεπε να καλύψουν, μέσω ψηφοφορίας. Στη διαδικασία του Design, εάν είστε σε αδιέξοδο για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσετε ρωτήστε τον πελάτης σας, είναι η σοφότερη επιλογή.

Τρίτον Ideation: Στη συνέχεια, όταν προσδιορίστηκε η ιστορία που θα καλυφθεί, μελετήσαν, αναλύσαν και αποφάσισαν ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να καλυφθεί η είδηση. Αυτό οδήγησε στην αναζήτηση του καλύτερου μέσου που θα εξυπηρετούσε καλύτερα την ιστορία, δηλαδή ραδιόφωνο, podcasts, βίντεο, application, κόμικς κ.λπ.

Τέταρτον Prototyping & Test: H τελική αναφορά δηλαδή! Πολλές φορές ρωτάμε το κοινό μας σχετικά με το ζήτημα που χρειαζόμαστε απαντήσεις, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα ποιες πληροφορίες είναι πιο σημαντικές γι’αυτούς. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε τη δυνατότητα να εμπιστευτούμε το κοινό στο να δοκιμάσει τη λύση μας. Αντί ενός συντάκτη, επιλέχθηκε ένα πραγματικό μέλος του ακροατηρίου για να παίξει το ρόλο του μεταδότη της πληροφορίας για το υπόλοιπο κοινό. Αυτό το μέλος του ακροατηρίου έδινε ανατροφοδότηση και διαμόρφωνε την τελική ιστορία καθώς προχωρούσε.

Μέχρι την ώρα της δημοσίευσης (την αληθινή δοκιμή δηλαδή ), ήταν αρκετά σίγουροι ότι η ιστορία ειδήσεων τους ήταν σχετική με το κοινό τους (πελάτη) και ότι όντως αυτό επιθυμούσαν να διαβάσουν. Και οι μετρήσεις σίγουρα το αποδείξανε,

Αυτό το δημοσιογραφικό μοντέλο δημιούργησε τον τύπο των ειδήσεων που οι ειδησεογραφικές αίθουσες πάντοτε αναζητούν, αλλά σπάνια βρίσκουν: πρωτότυπες, συναφείς και δημοφιλείς. Ένα μοντέλο που δεν είναι για όλους, ή για όλα.

Πηγή: https://medium.com/we-are-hearken/design-thinking-and-journalism-go-together-here-s-how-e7d286c02b49